Plezier op de fiets | Exclusief Interview Peter Sagan

Een bijzonder gesprek met een bijzondere wielrenner. Peter Sagan over Mathieu van der Poel en soigneren.

Het is altijd interessant om te weten hoe een profwielrenner omgaat met zijn materiaal. Helemaal als het om een wereldtopper gaat. Maar dit soort vragen zijn niet aan Peter Sagan besteed. “Wat een goede fiets is? Dat moet iedereen zelf weten. Als die maar twee wielen heeft.” Ook over schoenen en helmen heeft de Slowaak geen mening.

Verwacht geen tips of handreikingen van de drievoudig wereldkampioen, het doet er voor hem niet toe. Gezien zijn afkomst is dat ook te verwachten. In Slowakije bestaat geen wielercultuur zoals Nederland en België die hebben. Net zo min zijn er op elke straathoek fietsenzaken met het nieuwste materiaal te vinden. Sagans vader kocht een fiets voor hem, voor de rest moest hij het zelf uitzoeken. Zo ging dat ook bij zijn broertje Juraj, die eveneens prof werd. Keuze voor kleding en schoenen was er niet in overvloed. Terwijl sommige Nederlanders en Belgen weigeren met niet-matchende fiets en outfit de weg op te gaan, had Sagan in zijn jeugd überhaupt nog nooit van de term ‘gesoigneerd’ gehoord. Als we vragen naar de favoriete hoogte en kleur van de sokken volgt een mismoedig lachje. “Het maakt mij helemaal niets uit. Het op een bepaalde manier dragen van je sokken maakt je geen betere wielrenner. Het is een persoonlijke keuze.” Over brillen wil hij wel iets kwijt. Niet gek, want hij is ambassadeur van 100%, het merk dat bekendstaat vanwege de joekels van glazen. “Ik vind ze fantastisch. Ik houd van groot. Het zicht is uitstekend en ze zitten ook nog eens heel goed. Ik kan 100% iedere wielrenner aanraden.”

Bij Sagan vissen naar uitspraken over de wieleretiquette is misschien zelfs wat misplaatst. Hij is de enige renner in het hedendaagse peloton die het aandurfde met ongeschoren benen (een schande volgens velen) aan de start te verschijnen. In Argentinië, in de Ronde van San Luis, was het haar op zijn benen een paar jaar geleden vol in het zonlicht te zien. Vincenzo Nibali gaf hem een pakketje met daarin enkele scheermessen. De Italiaan stoorde zich aan de bewuste overtreding van de wielerwetten. De eigenzinnige Sagan maakte het pak met scheermesjes nooit open. Mede door deze actie staat Sagan nu bekend als de clown van het peloton. De hofnar van de fietsende wereldtop. Door zijn optredens is hij een soort rockster op een fiets geworden. In verschillende filmpjes is hij te zien met een wheelie, in een andere videoclip kruipt hij al dansend (niet onverdienstelijk) in de rol die John Travolta speelde in de filmklassieker Grease. Nog bekender is zijn uitspraak “Hey Froomey, how are you?” Zijn eerste dubieuze actie was na de Ronde van Vlaanderen in 2013 toen hij op het podium een rondemiss in de billen kneep.

(3)

---

100% Racetrap Sport Zonnebril Mat Washed Out Neon Roze met Persimmon Lens

165.00

99.95

ja, op voorraad

---

100% Speedcraft SL Sport Zonnebril Mat Wit met HiPER Silver Mirror

185.00

109.95

uitverkocht

Voor niemand is het eenvoudig om Peter Sagan te spreken. Zelfs journalisten uit zijn eigen land krijgen zelden de kans hem te spreken. Dat wij hem wel spreken, mag dan ook bijzonder genoemd worden. De Slowaak dartelt over de wereld op dezelfde manier als hij dat door het peloton doet. Onbegrepen, maar vooral ongrijpbaar. Meestal heeft hij er gewoon geen zin in. Al die vragen, van al die mensen, het hoeft van hem niet. Sagan is Sagan, wat moeten mensen nog meer over hem weten? Toen hij in 2017 uit de Tour de France werd gezet, na een duw met zijn elleboog tegen Mark Cavendish, sloot hij zichzelf urenlang in het hotel op. Op de parkeerplaats en in de lobby hadden zich in die uren honderden journalisten verzameld die geen Sagan te zien kregen.

Lidewey van Noord schreef een boek over Sagan, ze wilde hem doorgronden en begrijpen, maar slaagde er niet in om hem te spreken te krijgen. Geen enkel interview bleek mogelijk. De persvoorlichter van zijn ploeg, bij Tinkoff en BORA-hansgrohe, wees alle interviewverzoeken af. Dat is misschien niet zo gek, want hij is nou eenmaal een gewilde gast. Ook wanneer Sagan buiten de koers is of in het zeldzame geval een bijrol speelt, wordt naar hem gevraagd en over hem geschreven. In zijn beste jaren, grofweg de periode tussen 2013 en 2018, doorbreekt Sagan het patroon van berekend wielrennen. Met wattagemeters op het stuur en economisch rijden als opdracht wint Chris Froome vijf keer de Tour de France, maar de grote ster van de show komt uit Slowakije. Tijdens één van de interviews aan de persconferentietafel verklaart Sagan (twaalf ritoverwinningen in de Tour) zijn succes: “Ik heb in tegenstelling tot veel anderen plezier op de fiets. Als ik moet nadenken over tactiek, lukt het me niet meer. Al die cijfers en getallen, daarvoor fiets ik niet.”

De vergelijking met Mathieu van der Poel is snel gemaakt. Ook hij koerst liever met zijn hart dan met zijn hoofd. De bijna 300 kilometer van Milaan–San Remo vinden beiden maar saai. Zulke types laten zich niet sturen. “Waarom zou ik dat doen?”, vraagt Sagan zich hardop af, “zeker in deze tijden van corona is het belangrijk dat we het publiek vermaken. Niemand kan naar het parcours komen en iedereen is veroordeeld tot de televisie. Van al dat thuis zitten, slaat de verveling toe. Wij kunnen daar iets aan doen door spektakel te brengen. Waarom zouden de mensen anders naar ons kijken? Ik denk dat ze heel blij zijn met Mathieu van der Poel. Net als met Wout Van Aert en Julian Alaphilippe.” De titel van het boek van Van Noord is ‘Portret van een alleskunner’. Dat stempel heeft Van der Poel ook. Op het palmares van beide heren staan titels op de weg, in het veld en op de mountainbike. In de eerste maanden van het seizoen kon Sagan niet tippen aan het niveau van Van der Poel en Van Aert. Zeker niet in de Tirreno-Adriatico waar de Nederlander en de Belg heersten in de vlakke en heuvelachtige ritten. “Ik zat in dezelfde wedstrijd als zij, maar ik heb ze alleen op televisie gezien, ‘s avonds op de hotelkamer. Die nieuwe generatie blaast iedereen weg. Zonder gekheid: het is razend knap wat Van der Poel laat zien. Daar kon ik in de Tirreno niet aan tippen. Als ik eenmaal terug ben in mijn oude vorm, ga ik met ze strijden. We zullen zien wie de sterkste is.

Helemaal uit het veld geslagen is Sagan niet. Ook al behoort hij met onder anderen Greg Van Avermaet en Niki Terpstra tot een groep die wordt betiteld als ‘de oude garde’. In de wielerwereld wordt hier en daar hardop afgevraagd of deze mannen nog de capaciteiten hebben om Van der Poel en Van Aert te verslaan. “Ik ga het in ieder geval blijven proberen. Bij een race weet je voor de start zeker dat het pas voorbij is op de finishlijn. De koers valt niet te voorspellen, elke renner kan verrassen. Ik ben een positief ingesteld mens. Als ik negatief zou denken, moet ik stoppen met wielrennen.” Sagan wijst nog op zijn belabberde voorbereiding op dit seizoen. Door meerdere positieve testen op corona zat hij vast op Gran Canaria waar een trainingskamp was belegd door de ploeg. “Ik had de symptomen van corona, voelde me erg moe. Ik zat tien dagen in quarantaine en moest daarna bloed testen bij de arts. Die vond antilichamen in mijn lijf, maar later testte ik opnieuw positief. Uiteindelijk kon ik twee weken niet trainen en verloor ik veel trainingsarbeid die ik sinds november had gedaan.” Sagan durft door dit alles amper te dromen van de wedstrijden deze zomer. Hij wil alles rijden: de Tour de France en het liefst de Olympische Spelen. “Ik reken nergens op. Het blijft bij hopen dat het doorgaat. Maar als we rijden in Japan, zal ik er staan. Geloof mij maar.”

Tekst: Thomas Sijtsma
Fotografie: Pauline Ballet & Cor Vos

FuturumMag.17

Dit artikel is afkomstig uit FuturumMag.17, het magazine van FuturumShop. Wil je meer interviews, reviews, tips of achtergrondverhalen lezen? Klik hier voor alle artikelen uit het FuturumMag.